Tam, kaj rosnōm maki, lazło dziś panisko Prziglōndoł sie frelkōm, bo chcioł mieć już wszysko A kiej łaziōł sztyjc za jednōm choby ôsa Ôroz w rzić go zabodła ôd Hanysa kosa
Godajōm dycki, że czasy sie mieniōm Trza dogodać inakszyj naszym podniebieniōm A na hajmacie sztyjc bez zmian te same gusta Niedziela – rolada i modro kapusta
Wysłali gorole go ku belzebubie Hanys sie niy zlynknōł, dyć sjyżdżo na grubie Dioboł czorny zaloz go w nocy z widłami Dostoł fanga, tera mo limo pod ślypiami
Na kierchowie truła zakopali w glinie A duszyczka do gōry lyzie jak po linie Pōnbōczek mu przaje, bo przez wieczność ciyngiym We dwoje z Hanysym hodujōm gołymbie.
Tōż dejcie se pozōr pierōńskie chachary Hanys wōm do hiby choby był już stary I wy urzyndasy bachraci, świdraci Trzimejcie sie z dala – my niy sōm kamraci.
Pedzōm wōm prostaki i pedzōm łajdaki Hanys wōm pokaże kaj zimujōm raki Chobyś była piykno choby Mona Lisa Godołech – pamiyntej, niy nerwuj hanysa!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
