Drogi zburzone, miasta w ruinie,
historia gnie nas i łamie,
lecz — „nie zginęła”, nigdy nie zginie,
my ją dźwigniemy sami!

Sterczą pod niebo gruzy Warszawy,
robota wre nad rumowiskiem.
Z gruzów zwycięstwa, z odłamków sławy
most budujemy przez Wisłę. (x2)

Lud, co przed wrogiem karku nie schylał,
już dźwiga za przęsłem przęsło.
Filar pod niebo! Łuki na filar!
Wzwyż! W dal! W socjalizm! W zwycięstwo!

Most — narodowi, roboczym masom,
niech przezeń przejdą, przejdą wojskiem.
Trzeba zapału, trudu i czasu.
Most budujemy: Polskę. (x2)

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.