Szkoda słów, próżnych słów
Słowa tak mało mogą
Każde z nas pójść musi znów
Własną, swoją drogą

Jeszcze raz, tylko raz
Ściśnij mi dłoń za rękaw
Potem los rozdzieli nas
I skończy się piosenka

Piosenka stara, jak świat, kochanie
On ujrzał ją i serce w nim zabiło dla niej

I serce zabrał znów on w tej chwili
I przez kilka dni, czy kilka lat szczęśliwi byli

Pewnego dnia
Okres szczęśliwy minął
On został sam
Smutny, zwęglony i zły

Piosenka stara, jak świat, dziewczyno
Lecz pełna łez, gdy on to ja, a ona ty

Głupi żal, śmieszny gniew
Z serca wyrzucić trzeba
Nie przywoła żaden zew
Gwiazdki szczęścia z nieba

Śniło się, minął sen
Cóż się właściwie stało
Tak banalnych, błahych scen
W życiu jest niemało

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.