Jeśli pragniesz, powiem szczerze,
Lecz ty nie myśl, że to żart:
W trwałość uczuć twych nie wierzę,
Jak nie wierzę w domek z kart.
Wiesz, że kłamstwem tak się brzydzę,
Lecz ty prawdą nie chcesz żyć.
W oczach twoich kłamstwo widzę,
Ty nie możesz tego skryć.

Malowana lalo, bez serca i bez duszy,
Nic nigdy cię nie wzruszy,
Gdyż w tobie drzemie zło.

Malowana lalo, o wiem, że dręczyć lubisz
I tem się zawsze chlubisz, nazywasz życiem to
Pustka się czeka i smutku szara toń
Kiedyś zapragniesz uścisnąć czyjąś bratnią dłoń
Ale nikt nie poda i lala malowana
Przez wszystkich zapomniana
Zapłacze rzewną łzą.


Ty się nie smuć, przyjacielu,
Chociaż zgnębił ciebie los.
Wiedz, szczęśliwych jest niewielu,
Uwierz w szczery prawdy głos.
Rzuć ją lepiej, ona kłamie,
Śmieje się z twych czułych słów,
Całe życie twoje złamie.
Odejdź więc i głośno mów

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.