Już jabłoni kwiat
okrył cały sad,
stoją w bieli rzędy drzew (o najdroższy!),
lecz nie spędzi nic
smutku z moich lic,
póki w twoim sercu gniew.

Usta me kłamały,
mówiąc ci „nie”.
W tobie świat mój cały,
ja kocham cię (o, przebacz!).
Wszystko to był kłam,
tylko ciebie znam,
dziś byś się przekonał sam.

Wróć, o, wróć
do biednej
O luby, radość wnieś w jej dom.
Wznieć jej blask
wśród papierowych ścian.
O luby, nie daj płynąć łzom.

Już jabłoni kwiat
okrył cały sad,
stoją w bieli rzędy drzew (o najdroższy!),
lecz nie spędzi nic
smutku z moich lic,
póki w twoim sercu gniew.

Usta me kłamały,
mówiąc ci „nie”. (mówiąc ci „nie”)
W tobie świat mój cały,
ja kocham cię (o, przebacz!).
Wszystko to był kłam,
tylko ciebie znam,
dziś byś się przekonał sam.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.