Kto nauczył się śmiać Temu łatwiej do pracy się brać Nie straszny mu znój Ani ludzki gniew
Kiedy brzmi jego śpiew Małe ptaszki wtórują mu z drzew By wnieść uśmiech swój W roześmiany śpiew
Świat jest cały echem piosenką, uśmiechem I jasny dźwięczny chór I zza chmur wychodzi słońce
Ile blasków i lśnień I radości by mógł światu dać I szczęścia co dzień Kto nauczył się śmiaćTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
