Karczuję własną ścieżkę, własny szlak.
Zszedłem z drogi myśli ogółu.
Nawet ta ścieżka, ten szlak
Nie prowadzi mnie tam, gdzie
Ramy społeczeństwa naszego
Pozostaną za plecami moimi.

Rzucajmy wyzwania idąc przez życie.
Mędrcy z nas żadni a jednak ludzie.
Nie myśląc tylko o fizycznym bycie
Odkrywajmy prawdę w czasu naszego majestacie.

Tutaj jest lepiej, nawet dobrze
Chociaż ideału wolności brak.
Poniekąd jestem panem samego siebie...
Pozostał tylko nowy ideał w umyśle smak.
Radość i ból przeplatają się we mnie
Jak biała z czarną nić nowego JA.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.