Nie stój, lecz daj mi konkretny znak,
Bym wiedział, co mnie kiedyś czeka, gdzie ja.
A ty mi nie chcesz podać ręki, co pobudza do udręki.
Taki już masz wspaniały urok, wdzięk.

A mogło przecież tak wspaniale być nam.
Ja w twoich włosach chciałem twarz swą kryć,
A teraz, kiedy jestem sam, to do innych słabość mam.
Wolałbym do ciebie raczej mieć.
A mogło przecież tak wspaniale być.
Ja w twoich włosach chciałem twarz swą kryć,
A teraz, kiedy jestem sam, to do innych słabość mam.
Wolałbym do ciebie raczej mieć.

Popatrz – dla ciebie ten róży kwiat
Kupiłem dziś w kwiaciarni. Innych kwiatów brak.
Lecz ty go nie chcesz wziąć do ręki, chyba pójdę do łazienki.
Taki już masz wspaniały urok, wdzięk.

A mogło przecież tak wspaniale być.
Ja w twoich włosach chciałem twarz swą kryć,
A teraz, kiedy jestem sam, to do innych słabość mam.
Wolałbym do ciebie raczej mieć.
A mogło przecież tak wspaniale być.
Ja w twoich włosach chciałem twarz swą kryć,
A teraz, kiedy jestem sam, to do innych słabość mam.
Wolałbym do ciebie raczej mieć.

Nie stój, lecz daj mi konkretny znak,
Bym wiedział, co mnie kiedyś czeka, gdzie ja.
A ty mi nie chcesz podać ręki, co pobudza do udręki.
Taki już masz wspaniały urok, wdzięk.

A mogło przecież tak wspaniale być.
Ja w twoich włosach chciałem twarz swą kryć,
A teraz, kiedy jestem sam, to do innych słabość mam.
Wolałbym do ciebie raczej mieć.
A mogło przecież tak wspaniale być.
Ja w twoich włosach chciałem twarz swą kryć,
A teraz, kiedy jestem sam, to do innych słabość mam.
Wolałbym do ciebie raczej mieć.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.