Nie mów, że tego nie można słyszeć, co odbierają jasne źrenice, chodź ze mną częściej w noc bez księżyca, a ja cię słuchem patrzeć nauczę, powiodę szeptem ścieżką tajemnic, mroczne ostępy cicho przemierzysz, gdy - krocząc w końcu ciemną doliną, usłyszysz słońce - wtenczas uwierzysz.
Teraz słuchaj, mały
Popatrz, jak wiatr drzewami kołysze, zmruż teraz oczy i słuchaj duszą. Czy słyszysz w wietrze grającą ciszę? Czy słyszysz drzewa, jak z wiatrem nucą?
Teraz - na strumień pod wodogrzmotem, rozbity o głaz w mgiełkę srebrzystą, tak, zrób to samo, zamknij z powrotem, czy słyszysz z wody muzykę czystą?
Zobacz, jak jastrząb tam, nad górami klucz dzikich gęsi pomieszał w szyku, wiesz, co masz zrobić teraz z oczami, aby szum skrzydeł zagrał muzyką.
Na koniec w słonko zerknij na niebie, kiedy blask zamknie twoje oczęta, masz jeszcze duszę, której w potrzebie, słuchaj i zawsze o niej pamiętaj.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
