Wczorajszym myślom trudno w niepogodzie W dzisiejszych czasach znaleźć dobry znak Wczorajsze myśli gubią się po drodze Po naszej drodze, która drogą bywa tak
I tylko rzeki płyną w swych dolinach A na pustyniach piasek wciąż ten sam Lecz z każdym rokiem wiosna nieco inna I nie wiem, za co jutro głowę dam
A stare słońce coraz wcześniej wschodzi By swej samotnej drogi ciężar nieść Gdy z każdym rokiem w innej płynę łodzi I nie wiem komu jutro oddam cześć
Daj nam, Boże, rok jeden jeszcze Dopiszemy do przeszłych go lat Niech nam głowy na nowo bezcześci Trochę dziwny, nasz dziwny, mały świat
Niech za morze wybiorą się deszcze Dobre słowa sprzedane na pniu Nie za wiele marzenia się zmieści W przechodzonym, zwykłym szarym dniu
Lecz już się kwieci nowy kwiecień Nowym się bzem umaił maj I znowu można jak ptak polecieć Tylko mi skrzydeł parę daj
Niczego nam nie będzie trzeba Wystarczy świeża zieleń drzew Złociste słońce w błękicie nieba Potoków szum i wiatru wiew
Może wrócimy tacy sami Z jesiennym chłodem do swych drzwi A może siebie, siebie spytamy Czy stary niedźwiedź mocno śpi
Kto boi się czarnego luda? Dla kogo zbudujemy most? Może odpowiedź znaleźć się uda Obchodzić wokół czy iść wprost?
Lecz już się kwieci nowy kwiecień Nowym się bzem umaił maj I znowu można jak ptak polecieć Tylko mi skrzydeł parę daj
Wczorajszym myślom trudno w niepogodzie W dzisiejszych czasach znaleźć dobry znak Wczorajsze myśli gubią się po drodze Po naszej drodze, która drogą bywa takTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
