Příroda se k spánku chystá, hnědne listí, zima jistá, přesto slyšíš na cestách tulácký písně hrát.
Svetr navíc, rána studí, když tě první mrazík vzbudí, teplej čaj, než rozhlédneš se, a zas o kousek dál.
®: Tak jako vítr, trochu jak blázen, ženeš to nocí, ostatní spí, nevidíš nebe, nevidíš na zem, vidíš pár lidí, co pochopí.
Z poezie paneláků, šedejch zdí a metra vlaků na nádraží pospícháš, aby sis spravil chuť.
Když se mlhy v lese zvednou, známé tváře k ohni sednou, ze smutnýho Babylonu zbyde jenom suť.
®: Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |