Być może miałaś wyjść, ale znowu nie zadzwonił I być może chciałaś z nim, ale znowu cię zawodzi. I być może sama z tym jesteś, i znowu patrzysz w sufit, I być sama z tym nie chcesz, a może tak być musi. Dałaś wiele mu, nie chciałaś w zamian nic, Zabrał wiele chuj, ale nie chciał dawać nic. Może dasz mu jeszcze wrócić, chociaż męczy cię ta gra, W tle znajomy głos nuci, że już nie ma szans. Kumple zawiedli, a mówiłeś moi ludzie sztywno, Byś wyszedł zapić, ale telefony w kurwę milczą. Masz w barku flachę, ale pić do lustra w sumie wstyd, Weźmiesz to na miękko mówiąc: "Innym już nie umiem być". Dobra, to na zdrowie, mówisz: "Żono moja" do niej, Dzwoniąc, wołasz do niej, że spoko, pora odejść. Rzucasz słuchawką i pięści na ścianie zdzierasz, W tle znajomy głos przypomina ci, że ich już nie ma.
[Ref.] Być może dajesz z siebie tyle, ile sam byś chciał, Może oczekujesz więcej, niż sam jesteś wart. Może świat nie jest dziś już taki sam, Mówią na to karma, a może liściem targa wiatr. [x2]
Być może piątek jest, kumpel zadzwonił - wpadaj, Przyszedłeś sam, co pomyślą to ich sprawa. W tle pękła szklanka, jakaś dupa krzyczy "To nie ja", Dziwne masz wrażenie, że ten głos to możesz znać. I nie myślałeś, że tak wyjdzie, bo ogólnie To strasznie cię to wkurwia, gdy spotykasz ją rok później. Wychodzisz z hukiem, bo nie była w sumie sama, A w słuchawkach głos mówi: "Módl się za nas". W klubie zaraz "pij kurwa, pij, chlej" - mówiłaś bez hamulców, Wódka jak kij w łeb, wypita gdzieś na murku. I dzisiaj plan masz, że idziesz po nieśmiertelność, Jakiś typ do ucha szepcze: "On nie wie, że jesteś ze mną". W jego pokoju gasną lampy, on czekał, Miałaś zadzwonić, ale padł ci telefon. I wsiadasz w taksę z typem, co go nie znasz wcale, W radiu znajomy głos mówi, że nie wyjdziesz stąd nad ranem.
[Ref.] Być może dajesz z siebie tyle, ile sam byś chciał, Może oczekujesz więcej, niż sam jesteś wart. Może świat nie jest dziś już taki sam, Mówią na to karma, a może liściem targa wiatr. [x4]
Stare przyjaźnie obracają się w pył, Punkt widzenia jak ludzie zmienia się, Oceniają nas a sami grają jak sukinsyny, Coś przypomina mi o niej, o tym jak zostałem z niczym, Miarą wygranych jest uśmiech przez łzy, Punkt widzenia jak ludzie zmienia się, Oceniają nas a sami grają jak sukinsyny, Tak być musiało, Trzeba żyć, trzeba żyć.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
