1.Miłość jak miłość - za nią nie nadążysz,
ma swój własny tor i cóż na to zrobić.
Rozkwita we szczęście, a potem to więdnie,
jak liście jesienią na każdym drzewie.
Serce w kalectwie, nie może już kochać,
serce dalekie by inne serce dodać.
Ty bez niej jesteś jak inwalida bez nóg,
bez tej miłości, nie mogąc iść w szczęściu już, lecz:

Ref:Zamknij drzwi za sobą tamte,
zostaw w nich te wszystkie żale.
Zacznij żyć z wiarą że z czasem,
nowe drzwi otworzysz ale.

Zamknij drzwi za sobą tamte,
nie tkwij w tym jednym balaście.
Co do dziś jest tym cierpienie,
lecz to może iść w zmienne.

2.Miłość jak miłość - nie brak w niej zaskoczeń,
przemebluje życie - rotuje o stopnie.
Ożywia dwa serca, a potem to zmienia,
w zgaszenie zupełne od żaru płonięcia.
Serce w udręce niezmiennie - codziennie,
w uczuciach nie stratnych, w goryczy pełnej.
Wyrzucić chciałoby cierpienie swe z siebie,
jak śmieci w kontener, choć jeszcze ono ku Ciebie jest, lecz:

Ref:Zamknij drzwi za sobą tamte,
zostaw w nich te wszystkie żale.
Zacznij żyć z wiarą że z czasem,
nowe drzwi otworzysz ale.

Zamknij drzwi za sobą tamte,
nie tkwij w tym jednym balaście.
Co do dziś jest tym cierpienie,
lecz to może iść w zmienne.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.