1.Każdy w życiu ma swoje drzwi,
bo który człowiek nie ma ich.
Czasem miłość zapuka w nie,
sam tak miałem wiem jak to jest.

2.Lecz czas dawał zawsze transformację,
odmieniał wszystko zwykle w jedną formację.
A sny były moją niczym telepatią,
co przenosiły mnie do wstecznego czasu.

3.Trudno było mi zamknąć niektóre drzwi,
pociągnąć za nie - nimi trzasnąć na nowo żyć.
Na dobre zatrzasnąć chwile tamte złe,
zapomnieć że istniały w pamięci mej.

4.Jednak to nie takie proste jak drut,
dla mnie był to wielki szkopuł - wielki trud.
Bywało niejednokrotnie już tak,
empiryczności zaznawałem nielubiany smak.

5.Populacji popęd wspomnień moja głowa miała,
nieprzestannie, pożądliwe wspomnienia dawała.
Nieprzerwanie, tak chronicznie bez zmian,
tylko to i więcej nic w moich dniach.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.