1.Była w nas bajka żywa co dnia,
życie nią było rozpejżowane.
Jak każda bajka jednak swój morał ma,
nie mogło więc brakować jej i w naszej.
Skończyła się cóż tak już jest,
że kiedyś musi się coś zakończyć też.
Choć długo my trwaliśmy w niej,
emitował ją nam każdy kolejny dzień.

Ref:Bo bez nas ona nie istnieje,
istnieć będzie przez jedynie wspomnienie.
Jeśli jeszcze sobie ją kiedyś wspomnisz,
może i żal po niej się narodzi.
Tym czasem ja w niepowetowanej stracie,
jestem całkiem, bo w bajce.
Żyłem z Tobą, a czas to zmienił,
że dziś od smutku mego nie ma ucieczki.

2.Już w takiej bajce nie będę ja,
nie będzie nigdy już dla mnie takiej.
I wśród niej Ciebie nie ma - li tylko mam,
w pamięci to - to jedno mi zostanie.
Chciałbym by czas wtarł swoją maść,
by nie czuć ciągle bólu holendre mać.
Co w moich dniach go muszę nieść,
widząc ten twój brak codzienny i bajki tej.

Ref:Bo bez nas ona nie istnieje,
istnieć będzie przez jedynie wspomnienie.
Jeśli jeszcze sobie ją kiedyś wspomnisz,
może i żal po niej się narodzi.
Tym czasem ja w niepowetowanej stracie,
jestem całkiem, bo w bajce.
Żyłem z Tobą, a czas to zmienił,
że dziś od smutku mego nie ma ucieczki.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.