1.Księżyc lśni pełną luminacją, a akordy wiatr buduje swe,
luminacji nie brak także gwiazdą w tle ciemnego nieba mienią się.
Z oktaw wiatr ułożył molową tonacje, skomponował utwór swój,
z kompozycją swą noc przyswaja do molowych dźwięków już.

2.Za oknem tęsknota drzemie, a serce w postaci wilka
i za Tobą stęsknieniem wyje niczym wilk do księżyca.
A gwiazdy animują mi twój tamten oczów blask,
co miałaś w oczach swych przez każdy - każdy czas.

3.Wiatr wykonawca do wtóru gra kompozycje wciąż,
jedną i to bez zmian, a ja z nią jak jeden mąż.
A niebo aż wzruszyło się i nie szczędzi swoich łez,
bo słyszy wiatrowy kompozyt co wiatr gra go nieprzestannie.

4.Nie tylko niebo we łzach swym płaczem płacze samotnie
i gwiazdy płaczą z księżycem i ja, lecz łzy me są po Tobie.
Niezmienne wiatru dźwięki w smutnych nutach grane,
noc wsłuchana bardzo w nie i słuchać ich nie przestaje.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.