1.Afrykańskie twe warkocze,
ciągle mają swą metropolię.
Nadal w niej są tak widoczne,
w kilkurzędnej plecionej plecionce.

Lubię je nadgminnie w palcach,
czuć - nie tracić przy tym dnia aaaaa.
I pod parasolem nocy,
w skoro świcie - rannej rooosy.

Ref:Dotyk aksamitny od nich,
brać bez granic przesadności.
Wciąż w ekskursję się przenosić,
od plecionych zewsząd warkoczy.

Dotyk aksamitny od nich,
brać bez granic przesadności.
Nie patrząc ile godzin,
przeleci w warkoczach twoich.

2.Afrykańskie twe warkocze,
w fotografii widzieć je mogę.
W czasie snu Ciebie w warkoczach,
tych nie tylko w zamkniętych swych oczach.

Lubię je nadgminnie w palcach,
czuć - nie tracić przy dnia aaaa.
I pod parasolem nocy,
w skoro świcie - rannej rooosy.

Ref:Dotyk aksamitny od nich,
brać bez granic przesadności.
Wciąż w ekskursję się przenosić,
od plecionych zewsząd warkoczy.

Dotyk aksamitny od nich,
brać bez granic przesadności.
Nie patrząc ile godzin,
przeleci w warkoczach twoich.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.