Marleentje was een jaar of drie Zij ging vaak spelen met haar popje op de straat En toen een wagen kwam die plotseling vergeefs nog had geremd Hield zij haar pop krampachtig vast geklemd
M'n lij haar toen in een wit bed Daar lag ze bleekjes met haar popje in haar arm Zij kon niet horen wat de dokter tot haar moeder zachtjes zei En smeken en vol pijn fluisterde zij
Mammie, mag m'n popje naar de hemel met me mee Mammie, mag m'n popje naar de hemel met me mee Zijn de engeltjes soms boos Kijk het slaapt gelijk een roos Mammie, mag m'n popje naar de hemel met me mee
Nu slaapt ze stil, maar voor altijd Haar kleine pop naast haar zoals ze had gevraagd En in de nacht zit er een moeder eenzaam naast een lege bed Zij hoort een kinderstem die zachtjes klaagt
Oh, mammie, mag m'n popje naar de hemel met me mee Mammie, mag m'n popje naar de hemel met me mee Zijn de engeltjes soms boos Kijk het slaapt gelijk een roos Mammie, mag m'n popje naar de hemel met me mee
Zijn de engeltjes soms boos Kijk het slaapt gelijk een roos Mammie, mag m'n popje naar de hemel met me meeTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
