---

Piasek i cukier między nimi gra,
W klepsydrze światła osiadły już na dnie.
Czas już nie płynie, pełza czas już też.
W okrągłym kącie skulił się tak jak zwierz.
Nie słychać szeptu, życie martwe jest.
Razem z błękitem w klepsydrze ma swój kres.
Niebiański błękit z czerwienią przespał się.
Tak bez miłości za karę noc jest dniem.

Klatka ze szkła dookoła Twojej duszy,
czas się kruszy. Martwy kwitnie kwiat.
Zamknięta jesteś w szklanym sercu.
Klepsydra żyje, a Ty żyjesz w niej.

Rozbij szkło pięścią swoją
Z namiętnością dziką Twoją.
Oczy zasłoń, nie oddychaj.
Zbito szkło i szybko znikaj.

Szary pył wejdzie w oczy,
gdy rozbijesz o północy.
A po dłoniach krew popłynie,
wolna będziesz choć na chwilę.

W szklanym sercu.

Zamknięta jesteś w szklanym sercu.
Klepsydra żyje, a Ty żyjesz w niej.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.