Nie wiem gdzie jestem, choć miejsce znam. Dławi mnie hałas, spalinowy szlam.
Mam w sobie obie połowy dnia, rozum i serce uschniętego pnia.
Nic nie mogę zrobić…
Nie zmienię siebie, choć bardzo tego chcę. To moje małe pragnienie dusi mnie. I mknę pod prąd na nieznany ląd, jak najdalej stąd… i boję się…
Te same myśli – pętla czy skok? Prawo i lewo – tam i tutaj mrok.
Na pustej drodze znowu ten znak – wskazuje miejsce, w którym Ciebie brak.
Nic nie mogę zrobić…
Nie zmienię siebie, choć bardzo tego chcę. To moje małe pragnienie dusi mnie. I mknę pod prąd na nieznany ląd, jak najdalej stąd… i boję się…
Siebie najbardziej, kiedy zostaje sam na sam sama ze sobą, piaskiem i solą posypuję rany swe.
Nie zmienię siebie, choć bardzo tego chcę. To moje małe pragnienie dusi mnie. I mknę pod prąd na nieznany ląd, jak najdalej stąd… i boję się…Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
