---

Pomóż mi, wstać z gniazda i się wzbić,
Gdy jak w kominie ogień odwaga się tli,
Obiecuję, że to ostatni raz.
Wiem, że kiedyś odejdziesz,
Wiem, że kiedyś tu Cię nie będzie,
A ja, nie chcę być bezradna jak jesienią liść,
Co ma życie potargane przez wiatr.

Jak w nocy mgły,
Gdy tu Ciebie nie ma muszę wstać,
I dalej iść,
Pod rękę z nadzieją jak sen,
Co już nie doczeka się dnia,
Muszę kończyć,
Bo jestem duża, jestem dzielna i muszę już iść...

Wieje wiatr,
Uparcie strąca sny,
W dłoni mam zdjęcie, a na nim my,
Tam jedyny mój stały ląd.
Jesteś mojej duszy przekrojem,
Mą odwagą, nadzieją, spokojem,
Mój schron, moje światło za którym idę,
Co jak ogień musi stracić swój blask.

Jak w nocy mgły,
Gdy tu Ciebie nie ma muszę wstać,
I dalej iść,
Pod rękę z nadzieją jak sen,
Co już nie doczeka się dnia,
Muszę kończyć,
Bo jestem duża, jestem dzielna i muszę już iść.

No chyba, że pójdziemy znów razem,
No chyba, że zostaniesz tu na zawsze.

Jak w nocy mgły,
Gdy tu Ciebie nie ma muszę wstać,
I dalej iść,
Pod rękę z nadzieją jak sen,
Co już nie doczeka się dnia,
Muszę kończyć,
Bo jestem duża, jestem dzielna i muszę iść.

Jak w nocy mgły,
Gdy tu Ciebie nie ma muszę wstać,
I dalej iść,
Pod rękę z nadzieją jak sen,
Co już nie doczeka się dnia,
Muszę kończyć,
Bo jestem duża, jestem dzielna i muszę już iść.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.