[Zwrotka 1: Bisz] Gdy mgła opada, bywa tak że czystym nie przypadkiem Duch ziemi przejrzy się w przestrzeni nagle jak w zwierciadle Wszystkie płaszczyzny geometrii, niewidzialne tafle zadrżą I wybije szlak przerębli w chmurach blade światło Wokół drobiny kurzu lekko zaczną krople tańczyć Jak biały kwiat na wiśniach rośnie kryształ Patrz jak na drobne płatki wieją ciągle chłodne wiatry Z sześciu świata stron, koniec walki Z łona matki nieba w dłonie matki Ziemi arkusz - pochyleni bez zginania karku Rysujemy enigmatyczne litery, bambusowy kij Po omacku, bez wysiłku kreśli ślad swój Miękka biel o poranku, pierwszy śnieg, śpi na ganku kot A w każdym płatku lśni niepowtarzalność W oku pod kruchą szybką krąży srebro Pod moim okiem rymy nie zamarzną Dopóki będą żyły - krąży ciepło
[Refren x2: Bisz] W materii ducha odbicie, to moje piękno Momenty kruche jak życie, to moje piękno Bez zbędnych ruchów przez życie gdy wszyscy biegną Bezpiecznie w puchu ukryte
[Zwrotka 2: Bisz] Nie zmienię świata, mogę dać ci tylko wrażeń kilka Nie idź po śladach, nie zostawia nawet śladu virga Wszystko co zjawia się, jak zjawa jest i z czasem przyznasz Z żalem, że widziałeś światło tylko złamane przez pryzmat Ludzkiej miary, a potrafi człowiek małym być I cały świat chce zabić, za to że sam nie potrafi żyć Suszone kwiaty układam wciąż w nowe wzory Rozwijam minioną sztukę z źródlanej czystej przekory A śnieg który właśnie pada, pada jak odpowiedź Na najtrudniejsze pytania, za zawiłe by prosto je zadać Żyję wbrew światu, ślepej rozpędzonej sile Żal, że niezauważone minie, piękno, co świadomie ginie Marzenia żyją pełnią niespełnienia Biel przetrwa trochę dłużej w niecce cienia Przez chwilę jestem klinem, widzę sprzeczność Ja w śniegu chowam, chwilę w wieczność
[Refren: Bisz] W materii ducha odbicie, to moje piękno Momenty kruche jak życie, to moje piękno Bez zbędnych ruchów przez życie gdy wszyscy biegną Bezpiecznie w puchu ukryteTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
