Svu noć kucala je na mom prozoru trideseta jesen, prstima od kiše a uzoru.
Dok si me budila, ptico malena, ti, lijepa kao armija ispod zastava.
A ja komadić opsjene, htio sam ti reći, bježi, bježi od mene.
Bože, Bože, šteta za nas oboje, sve bi bilo možda i drugačije, da smo se ranije sreli ti i ja.
Nisi smjela nikada, ptico malena, iz moje ruke ni jesti, ni vodu piti.
Jer ja nosim jedan tužan ugarak, negdje na dnu grudi, i ovo lice stranca, i hiljadu bora, i jedan ružmarin, koji ne vene. Zato bježi, bježi od mene. Bježi, bježi od mene.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.