Myślałem, że to będzie wielki bal Już kalendarz czas mi skradł Ty włożyłaś suknię białą Ja garnitur i się stało I się stało, to co miało się stać.
Tam gości nas wita wielki tłum i podają nam chleb i sól Sto lat życia nam winszują I za zdrowie nasze piją I się bawią, i się bawią całą noc.
Ten chleb jest twój i mój na całe życie już Będziemy dzielić się nim Bo cóż nasz los tak bardzo chciał
Witamy was chlebem i solą i dajemy go wam na nową drogę życia. Nieście go z czcią, szacunkiem i nigdy, nigdy go wam nie zabrakło.
Od tej pory już minął prawie rok Wciąż kłopotów przybywa i trosk. Lecz ten chleb i sól nas trzyma I ten dzień nam przypomina, który wspólnie uwiliśmy tak.
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
