Uprzedzenia są jak ciasne pomieszczenia
z drzwiami bez klamek
Winą za własne niepowodzenia obciążam Ciebie.
Mój umysł zbudował granice których nie mogę przekroczyć
Drut kolczasty w ustach.
Przedzieliłem nas parszywym językiem
Głowa rozbita o grube ściany ignorancji
Oczy szczelnie zasłonięte widzą to, co chcą widzieć
Pięści dają upust frustracji
Szczelne okna, szczelne drzwi dają poczucie bezpieczeństwa
W moim domu czuć stęchliznę
Moja głupota, moja nie wiedza, moje irracjonalne lęki
Głupota, niewiedza, irracjonalne lęki. Fobie!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 