---

Widziałem dwóch skazańców , co na swym uboczu,
Wysłuchali wyroku pod bagnetów strażą
I na tłum zgromadzony patrzyli bez oczu,
Jak ślepiec, który zmierzchu wypatruje twarzą.

Jeden z nich, zapatrzony w ubiegłe godziny,
O spotkanie się z ojcem poprosił nieśmiało ,
A drugi wnet zawołał : Ja nie mam rodziny,
A miał ją, lecz mieć nie chciał, tak mu się zdawało.

Śnili teraz, że chata kiedyś ludna traci ich ciała
Bezpowrotnie wyszły z jej alkierza.
Czuli próżnię na miarę wzrostu swych postaci,
Jak klatka , z której właśnie wypuszczono zwierza.

Jeden z nich zapatrzony w strzęp własnego ciała
Chciwie wody zażądał wargą obolałą,
A drugi wnet zawołał : Ja nie mam pragnienia,
A miał je, lecz mieć nie chciał, tak mu się zdawało.

Widziałem dwóch skazańców , co na swym uboczu ...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.