---

Weź to głośniej, tak?
Z mojego punktu widzenia.
Pro dres, ja spec Bery, Pic, Egze,
Tak jest ten bit, 2008, aha.

Joł,
Patrzę z góry na niektórych i niektórzy z góry patrzą na mnnie.
Myślą, że to, co robię szybko pójdzie na marne,
A ja mam zły rap, grę, w której walczę z mlekiem.
My tylko chcemy wygrać, od zawsze, tak?
Jest tydzień w tydzień. Tak gram, chociaż czsem wypadam z rytmu,
Bo widzę jak inni łamią kark w imię przybytku.
Sam się dziwię, bo mam w żyłach krew tych dystynktów
I to samo prawo do zwierzęcych instynktów.
He, lecz żyby żyć tu, to raczej nie wystarcza,
Ludzie docenią nas na pewno, ale dopiero martwych.
Jedna miłość, jeden cel, miliony mikrofonów,
Forma, styl, emocje, dreszcz - to nie hit sezonu,
To nie middle ziomów, choć on wiele nam wyjaśnia.
Lepiej zostań w domu, niech zadziała wyobraźnia.
Piszę przez noc, o poranku rzucam akcent.
Spójrz na rap tak, jak ja na niego patrzę.

Z mojego punktu widzenia Ziemia jest płaska,
Wielki świat, skoro duże są miasta.
Jak wschodząca gwiazda, co odkrywa tajemnice,
Gdy rzuca światła oraz cienie na ulicę.
Z mojego punktu widzenia pieniądz rządzi światem,
Ten pełen jest przemocy i politycznych afer.
Pół serio, pół żartem nie mogę być pewien tego,
Czy jutro nadejdzie i czy zobaczę ciebie.
Niezłomnie przed siebie pozostaje ta idea:
Wszystko ma mieć sens, z mojego punktu widzenia,
Jak kolejny dzień zaplanowany skurpulatnie,
By wspiąć się do góry i nie skończyć na dnie.
Jak dla mnie: w życiu priorytetem jest miłość, przyjaźń,
Szczęście na pochybel złym chwilom.
Widzę codziennie masę pokrzywdzonych ludzi,
Chciałbym im pomóc, jednak czasu nie zawrócisz.
Widzę codziennie młodych spalonych na starcie,
Którzy z dnia na dzień pogrążają siebie bardziej.
Coraz rzadziej też oglądam telewizję,
Mam dość patrzenia na ludzką krzywdę.
Liczy się afera, show i wielka wrzawa.
Pieprzyć to, kolejny tekst na bit nakładam.

Nie wiem, co jutro, ale wiem jak dziś jest.
Całą energię transportuję na tekst.
Kolejną drogą jest wpieprzyć go na dzwięk, na bicie.
Liczę, że zawsze tak będzie, a każdy element sławetnej kultury,
Bo doła fali gówna, zostawiając same wióry.
Dźwięki z maszyn, zamalowane brudne mury.
Bez tego świat byłby nudny za bardzo,
Moje podejście to hardkor, bo czasem zwolnić tempo warto,
Jednak za rzadko gładko się żyje.
Od urodzenia piję na tej samej glebie,
Widzę jednak, że muzyka to mój mentor, sensei.
Mam pustą kieszeń, ale pełną głowę.
Idę do przodu biorąc to, co moje.
Koduje obrazy z życia.
Wylewam to na bita wśród uścisku słów, jak Horatro.
A palantom wielka ekspozycja masywna:
Pneumatyczna pizda prosto w czółko,
Bo nie na próżno obracam nos marnego rapu,
Formatując swoje podejście chłopaku,
Bo niestety praw dres mi wciąż przysłania,
Jak nikim nie powstanach.

Zmieniłem podejście do kilku spraw i do kilku osób, wiesz.
Zwykłe szczęście, ślepy traf, a nie dar od losu sprawił,
Że do kilku typów moje zaufanie zgasło jak iskra,
Idź w miasto się spizgrać. Taaa...
Ale kiedy przychodzi problem, znikają równie szybko
Jak przychodzą, gdy masz forsę.
Nonsens.
Życie uczy, żeby żyć bez uczuć.
Kochasz pannę? Pierdol ją! Z nią szkoda trudów.
Wiesz, może mam doś dziwne zdanie na ten temat,
Ale przez jedną dziwkę zmieniłem punkt widzenia.
Patrząc z boku na te wszystkie związki:
Co jest? Pytają się, ruchasz jakby zamieniły się role.
Wchodzą pod pantofel. Ty, ona ma cię za nic,
Za jakiś czas będziesz zwracał się do niej na pani.
Zanim tak się stanie, weź zmień podejście, weź się w garść i ciesz się tym, że jesteś!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.