Siedzę i kreślę słowo za słowem
Kolejny tekst, kolejny traktuje jak spowiedź
Kolejny wers, ludzie pytają: ile mogę
Odpowiadam do bólu, na ile mi pozwoli zdrowie
Człowiek kolejny raz widzę temat za oknem
Ale myślę sobie lepiej tego nie powiel
Czasem zamykam oczy w głowie rysuje komix
O czymś czego nie ogarniam o nich
Po nic wciąż gonią za lepszym jutrem
Ja mam swoją misję by dzisiaj nie było trudne
Dzisiaj może więcej zrobię
A jutro?? Jutra nie wyleczy Coldrex ziombel
Kolejny raz powiedzą oklepany temat
Ja kolejny raz na obronę coś pociemniam
I kolejne wyrzuty bo w głębi duszy przyznam rację
bo kolejny raz zamiast pisać czekam na okazję
Kolejny raz ławka w parku ja samotnie
Nasłuchuje liści albo tak bez celu moknę
I po prostu mażę o czym?? Nie dane Ci wiedzieć
Pewne rzeczy mam dla siebie tego mi nie zabierzesz
Nikt nie jest doskonały bo nikt nie jest bogiem
Nie znajdziesz tej krainy która płynie miodem
Nikt nie jest bez winy choć nie każdy ma świadomość
Jest skutek do przyczyny gdy przyczyna to słowo
Kolejny raz kłamię i wkurwiam się gdy kłamie ktoś
Przyrost ambicji znowu mogłem stracić coś
Dziś jest kolejny dzień znowu będę prosił o coś
Narażając coś na szwank, jestem idiotą
Czasem nie potrafię znieść porażki od tak
Tym bardziej jak w kontekście czytam weź się odwal
Tym bardziej kiedy szansa przechodzi koło nosa
Ja chcę stracić coś więcej niż mogłem dostać
Kolejny raz pisze smsy w próżnię
Czytam beznadziejne książki i ciągnę z nich naukę
I kolejny raz w duszy powtarzam: jesteś durniem
I tak w kółko dopóki w końcu nie usnę
I kolejny raz sen daje mi nadzieję jutra
i kolejny patrzy frustrat gdy podchodzę do lustra
I kolejny raz mógłbym zasiąść w parku na ławce
i zamiast pisać po prostu czekać na okazję
Niechaj ten bez winy teraz pierwszy rzuci kamień
Ale znając ludzi, ich nieświadomość... pewnie z paru dostanę
Nikt nie jest doskonały bo nikt nie jest bogiem
Nie znajdziesz tej krainy która płynie miodem
Nikt nie jest bez winy choć nie każdy ma świadomość
Jest skutek do przyczyny gdy przyczyna to słowo
| (Roka)
Poeci są jak bletki, nie ma ich gdy są potrzebni
Choć kupujesz trzydzieści, kończą się w najważniejszym momencie
Podobnie jest z poetami gdy sztuka zaczyna krwawić
Najsilniejszy z nich okazuje się za słaby
Co to za krasomówca który milczy gdy społeczeństwu zaszywa się usta
Wargi bolą, gdy możemy powiedzieć coś mądrego
Pod kontrolą kolejna sekunda, dzień, miesiąc
Dzieciaki nie wiedzą jak stanąć w świetle reflektorów
Rozcinają nadgarstki po wyjściu ojca z domu
Chciałyby zwierzyć się komuś z kłopotów
Ale cała reszta jest zajęta gonieniem pokus
Otóż ja nie boję się mówić i słuchać
Jestem R do A czy to kluby czy studia
Jeden z niewielu którzy łączą treść z formą
Ty bujaj głową jeśli ufasz moim słowom
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
