---

Ziemia spadła na ciało,
zapachniała jak senny las,
ale serce zostało
na przedmieściach hiszpańskich miast.

Ale serce szło z wojskiem,
po obszarach Republik Rad,
do wolności przez Polskę,
a do Polski przez cały świat!
Do wolności przez Polskę,
a do Polski przez cały świat!

Wybuchało jak pocisk —
któż odłamki pozbiera,
kto ułoży z nich serce
generała Waltera?
Kto ułoży z nich serce
generała Waltera?

Jak to serce odnaleźć?
Broń szczękała ze wszystkich stron,
ochotnicy w zapale
szli, gdziekolwiek zapłonął front.

Obca ziemia w stu bitwach
rozkwitała radośnie krwią,
ile razy rozkwitła,
kropla serca spadała w nią.
Ile razy rozkwitła,
kropla serca spadała w nią.

Gdzie za wolność narodów
polski żołnierz umierał,
tam zostawał strzęp serca
generała Waltera.
Tam zostawał strzęp serca
generała Waltera.

Pola walk niezmierzone,
szary wiatr nad polami walk,
ale w miastach już dzwoni
stara praca jak nowa stal.

W rytmie fabryk szukajcie
tętna krwi generalskich żył,
wszak on rósł przy warsztacie,
metalowcem, tokarzem był.
Wszak on rósł przy warsztacie,
metalowcem, tokarzem był.

Więc na każdej tokarce,
gdzie nóż w metal się wżera,
bije żywe wciąż serce
generała Waltera.
Bije żywe wciąż serce
generała Waltera.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.