Dnia jednego ło północy,
Kie usnon w ciynzkiej niemocy,
nie wiem, cy na jawie, cy mi się śniło,
Ze koło sałasa słonko świyciyło

Jo cym pryndzej się zerwołek
i na braci zawołołek
na Kubę, na Maćka i na Kaźmierza,
by wstali czym prędzej zmówić pacierza.

Nie zaraz się podźwignęli,
bo byli bardzo zaspani;
ale ich warciutko wziął za cuprynę,
by wstali przywitać Boga dziecine

Porwawsy się, biegli drogą,
Bo widzieli jasność srogą:
w Betlejem miastecku, ka Dziecię było,
Ftore się dla syćkich na świat zjawiło.

Wbiegliśmy zaraz do szopy,
uściskaliśmy Mu stopy;
jam dobył fujary, a Kuba rogu,
graliśmy wesoło na chwałę Bogu.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.