Een koude zucht, snijdt door de lucht
De prins... de vorst
Het landschap koud, de mensheid stil
Verrot.... tot op het bot

Een giftig land, gesloten hand
Verbrand... intolerant
Luid geschreeuw, hun mening kil
Verdeeld... tot op het bot

Ik sta alleen, de winterkou
Mijn stem valt weg, ik ben in diepe... rouw

De lucht is verstikkend
Men praat maar luistert niet
Een betonnen muur van haat gestort in het cement van verdriet

"Zo ver zijn we dus uit elkaar gedreven.
Zo onherroepelijk, onherstelbaar ver."

Het verleden toont ons geesten, van wat ooit wederkeert
De haat voor al het vreemde dat, ons land, nu verteerd
Tot op het bot... gekrenkt, verrot
Tot op het bot, ontaard, kapot

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.