Przepraszam Pana,
Jestem Tatiana.
Przez Stefana pan mnie musiał dobrze znać.

Orkiestra już przestała grać,
Czy jeszcze coś ma się dziać?
Cholernie smutny jest ten gmach,
Aż strach, aż strach.

Przepraszam Pana ,
Jestem pijana.
Nie chcę szampana,
Wolę czystą można lać.

Jeśli pan łaskaw cynk mi dać,
Ja mogę wstać łatwo wstać.
Ja zawsze,
Może to jest błąd,
Pod prąd, pod prąd.

Tak proszę Pana,
Pan leci z rana.
Pan leci z rana samolotem aż do Cannes.
Ach wóz rozumiem,
Jedzie pan przez NRD Autobahn,
Monachium, Paryż, Notre Dame.
Znam, znam, znam, znam,

Tak proszę Pana,
Zje pan banana.
I morska piana zmyje szybko pana wiek,
A resztę skóry niech pan gdzieś rzuci na brzeg.

Tak jak mnie,
Jak piękne życie ponad stan,
W tym Cannes, w tym Cannes,

Ja proszę Pana,
Też byłam znana.
Jak gra Tatiana bity komplet, ludzi sznur.

Feeria barw i strusich piór,
Na czele ja, za mną chór.
Ale nie łatwo ja to znam,
Wyjść z ram, wyjść z ram.

Ja proszę Pana,
Byłam i w Stanach.
Ja u Kazana Eli jadłam duży krem,
Wdrapałam się na Building State.

O chmury tak biłam łbem,
I powiem panu wielki hit,
To mit, to mit.

Ja proszę Pana,
Jak karawana.
Lekko zawiana sunę przestrzeń wiatr mnie pcha.

W oczy mi sypie złoty piach,
Może to strach zwykły strach.
Jak szakal z tyłu gna i gna,
Do dna, do dna.

Pan proszę pana
Widział Stefana
Czy jakaś zmiana w jego życiu zaszła,
Już przysłał mi kiedyś siedem róż.

I liczył że, że a nuż,
On mnie idiota kocha wciąż,
Eks-mąż, eks-mąż.

Ja proszę Pana,
Czekam do rana.
Córka szatana przyjdzie do mnie wielka pchła.
Tymczasem wódka nie jest zła.

Jest tak jak łza,
Czysta łza.
Nie płaczę przecież, proszę siedź,
Pod śledź, pod śledź.

Tak proszę Pana,
Sprawa przegrana.
Choć na kolanach błagam.
Wściekł się na mnie Bóg.

Ja piję i wybaczam mu,
Niech bierze mnie na swój róg.
Ten mały zimny szklany Bóg,
Mój Bóg, mój Bóg.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.