Tak bardzo chciałem zmienić świat, lecz nawet nie potrafiłem się ubrać. Całe dnie leżałem, patrząc w sufit, całe dnie wciąż kuliłem się w sobie. A świat wyślizgiwał się z mych głupich rąk, gdy o tym myślę, to chce mi się rzygać, mam nadzieję, że nie popsułem wam świąt, waszych imienin, urodzin, Sylwestra.
To ktoś mnie włożył w klatkę tego snu, w człowieka, który mnie nosi i żyje. Zostały mi tylko plany na przeszłość, już nie wierzę w nic, lecz jeszcze się modlę. Nie jestem świętym, bo chciałem zostać nim, na wietrze chorągwią jak kaptur kata. I chwiejne słowa: praktycznie, zapewne i jeszcze śmierć – wielka, czarna i głodna.
Już nie wiem, czego znów chce ode mnie świat, już nie wiem, czego ja wciąż chcę od świata, Już nie wiem, czego i ty chcesz ode mnie, Niczego nie możemy żądać od siebie.
Dlaczego nie mogę być tu innym kimś? Dlaczego nie chcę już tego świata znać? Dlaczego nie powiesz, że to nie ma sensu? Patetyczny i nieistotny, nieważny tchórz.
Fajnie jest mieć nowe auto, komputer, domek nad jeziorem, obrus, choinkę i lśniącą aureolę nad głową, którą można dotknąć, zrzucić, połamać.
Zasłaniamy figurki świętych i lustra. Pijani i szczęśliwi możemy kochać, jesteśmy jak dzieci znalezione w puszczy, brudne i dzikie, wychowane przez wilki.
Już nie wiem, czego znów chce ode mnie świat, już nie wiem, czego ja wciąż chcę od świata, Już nie wiem, czego i ty chcesz ode mnie, Niczego nie możemy żądać od siebie.
Dlaczego nie mogę być tu innym kimś? Dlaczego nie chcę już tego świata znać? Dlaczego nie powiesz, że to nie ma sensu? Patetyczny i nieistotny, nieważny tchórz.
Zamykam oczy i znów czuję siebie: kierowca bez auta, jeździec bez konia, pilot bez samolotu, rybak bez wędki, ojciec bez potomstwa, król bez królestwa...Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
