---

W niebezpiecznej kombinacji ciał
niebieskich krążymy znów,
zanurzeni w przezroczysty miał
cali od stóp do głów.

Czysty ogień wolno spala nas,
odbiera ciało i dech,
jakby nadszedł ostateczny czas
za niewinny nasz grzech.

Daleko stąd musi być jakiś ląd,
nieznany próg zbiegu dwóch
mlecznych dróg.
Daleko stąd musi być stały ląd,
gdzieś przecież jest każdej
wędrówki kres.
S. O. S.

Meteory błyskiem dają znać,
że nieprędki jest brzeg,
coś mi mówi, że to musi trwać
jeszcze dzień, albo wiek.

W niebezpiecznej kombinacji ciał
niebieskich krążymy znów,
zanurzeni w przezroczysty miał
cali od stóp do głów.

Daleko stąd…

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.