Zakurzonym rynkiem niziutki koń Z beczułką wody się wlókł Puste konwie przed sienią, za domem dom Wypalony na słońcu bruk
Nad spłowiałą grzywą drżał złoty kurz Brzęczący od sennych much Senne domy owijał cień wyschłych róż Co w upale marły bez tchu
Miasteczko ze snu o złym słońcu południa Miasteczko o gorącym niebie Pobielone przez kurz Zapomniane wśród wzgórz
Dziewczęta nie idą tu z wodą od studni I zbladł koguci daszku grzebień Nad studzienką, co schnie Bez kropelki na dnie
Uliczek dziesięć czy dwie Wszystko o nich się wie Bo nie ma dokąd tu iść Tu brną przez pył zblakłych barw Woziwoda i skwar Z sieni w sień, z drzwi do drzwi
Miasteczko ze snów niespełnionych i pragnień Dla serca cięższe niźli kamień Pobielone przez kurz Porzucone wśród wzgórz
Od kolei jedziesz tu dziesięć mil Przez wzgórza siwe jak dym Uprzykrzony jak osty wiatr piaskiem tnie Wychudzony konika grzbiet
Aż nareszcie ujrzysz ten dziwny dom Na rynku białym jak skwar Gdzie kwitnący krzew róży stromo się piął U zbielałych od żaru ścian
Tra la la la la la, la la la la... La la la la la la, la la la la...
Uliczek dziesięć czy dwie Wszystko o nich się wie Bo nie ma dokąd tu iść Tu brną przez pył zblakłych barw Woziwoda i skwar Z sieni w sień, z drzwi do drzwi
Miasteczko ze snów niespełnionych i pragnień Dla serca cięższe niźli kamień Pobielone przez kurz Porzucone wśród wzgórzTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
