---

Jest moja ziemia jak walc Fryderyka
Wiosenną burzą pisany na szkle
Jest jak lipcowych skrzypiec muzyka
Co się nad łąką rozpływa we mgle

Jest moja ziemia z rumianków i maków
Jest z naszych domów podobnych do gniazd
Jest z wody czystej i nieba, i ptaków
Jest z naszych czynów, świetniejszych od gwiazd

I jak nie kochać tej ziemi nad Wisłą
Kiedy się budzi wiosenna ze snu
Przydrożnej wierzby, co płacze nad wszystkim
I ciepłych nocy, dyszących od bzu?

I jak nie kochać tej ziemi nad Wisłą
Ziemi pszenicznej, pachnącej jak chleb
Gdzie każde słowo to przeszłość i przyszłość
Gdzie w każdym słowie ojczysta jest pieśń?

Jest moja ziemia jak walc Fryderyka
Jest jak niepokój, nadzieja i śpiew
Jest moja ziemia biało-czerwona
Jak orle pióra, jak róże, jak krew

Jest moja ziemia z pamięci upartej
Która powraca jak fale na piach
Jest mi ta ziemia potrzebna do życia
Tak jak powietrze i niebo, i dach

I jak nie kochać tej ziemi nad Wisłą
Kiedy się budzi wiosenna ze snu
Przydrożnej wierzby, co płacze nad wszystkim
I ciepłych nocy, dyszących od bzu?

I jak nie kochać tej ziemi nad Wisłą
Ziemi pszenicznej, pachnącej jak chleb
Gdzie każde słowo to przeszłość i przyszłość
Gdzie w każdym słowie ojczysta jest pieśń?

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.