Od historii do legendy tylko jeden krok
Bywa, że i w pieśni się ukrywa
Czas przemija i gęstnieje dawnych dziejów mrok
A legenda trwa w piosence żywa

Obraz słowem malowany, parę bliskich nut
I na nowo przywołuje pamięć
Dróg bitewnych kurz, pąki białych róż
Które właśnie wtedy rozkwitają

Jakaś panna, jakieś okno, u studzienki koń
Czyjeś serce, które wiernie czeka
Za firanką muślinową drobna biała dłoń
Amarantów pod okienkiem rzeka

Obraz słowem malowany, parę bliskich nut
I na nowo przywołuje pamięć
Dróg bitewnych kurz, pąki białych róż
Które właśnie wtedy rozkwitają

Szablom, w których słońca blask
Lancom ustawionym w skos
Czas, niepowstrzymany czas
Zapomnienia gotuje los

Jeszcze tylko tam i tu
W prostokącie białych ścian
Jakby z niedawnego snu
W ramach zblakłych już
Pąki białych róż

Jak to na wojence ładnie - może to nie tak
Lecz piosenka ma do tego prawo
Pozostanie już w pąkach białych róż
Które dzisiaj także rozkwitają

Obraz słowem malowany wiecznie będzie żyć
Tak jak my wpisany w barwy kraju:
Dróg bitewnych kurz, pąki białych róż
Które nam do dzisiaj rozkwitają

Dróg bitewnych kurz, pąki białych róż
Które nam do dzisiaj rozkwitają

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.