Ach, ten lęk, żeński lęk, co mną władnie przez twój wdzięk – męski wdzięk – niech przepadnie! Z twoich żył do mych żył przelej burzę – nie mam sił, nie mam sił bać się dłużej!
(ON:)
Ach! Ach! Ach! Ach! Ona nie ma sił!
(ONA:)
Nieś mnie gdzieś albo weź i na miejscu uczyń to Waterloo, mój zwycięzco!
A wy z nas – proszę was – się nie śmiejcie, inny czas, inny czas – proszę was. A wy z nas – proszę was – się nie śmiejcie, inny czas, inny czas zrozumiejcie!
(ON:)
W czynu stal, w czynu stal nim uderzę – jakiś żal, rzewny żal za czymś bierze… Może za lic twych pa- nieńskim pąsem, który na zawsze ja z nich już strącę.
(ONA:)
Ach! Ach! Ach! Ach! On go strąci mi!
(ON:)
No i to – właśnie to – tak mnie cofa, żem ja pro- żem ja pro- żem ja profan.
Lecz wy z nas – proszę was – się nie śmiejcie, inny czas, inny czas – proszę was. A wy z nas – proszę was – się nie śmiejcie, inny czas, inny czas zrozumiejcie!
(OBOJE:)
Tyle trwóg – miły Bóg – to katorga! Ciężki próg to dla nóg naszych czworga! Lżejszym go czyni to minimalnie, że przekro- czy się cho- ciaż legalnie. Ach! Ach! Ach! Ach! Niebywały strach! Lecz choć rze- czy te nie idą prosto – nikt nie prze- czy, że bę- dzie potomstwo!
Więc wy z nas – proszę was – się nie śmiejcie, inny czas, inny czas – proszę was. A wy z nas – proszę was – się nie śmiejcie, inny czas, inny czas zrozumiejcie!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
