Rozrywają mi duszę kolorem rade buchnąć w jeden słońca krzyk, pory moje — praojcowie bory, wszechpotężny podobłoczny śmig.
Ref. Ścieżka stopą deptana jelenią, ogniem boru gra pode mną w krąg. wrzosowiska się rude płomienia nad uśmiechem dolinowych łąk.
Strumień krętą kaskadą się plącze Pośród głazów omszałych i pni. W rytm skupiony, tętniący i rączy mego serca gorejącej krwi.
Ref. Ścieżka stopą deptana jelenią... Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |