---

Rośniesz, jak młody Bóg, na moich ramionach.
Jak drzewo, którego nikt - nikt nie pokona.
Dałam Ci wolę istnienia,
Dałam Ci siłę tworzenia.

Nowy nieznany szlak, nad Twoją głową!
Może jest tylko snem, a może koroną?
Zostań więc Bogiem i drzewem.
Między mną, ziemią, a niebem.

Ref.:
Więc teraz serca mam dwa - smutki dwa.
I miłość po kres i radość do łez.
Wieczory długie i złe - krótkie dnie.
Więc całuj mnie częściej - bo nie wiem jak będzie!

Ojciec Twój pędziwiatr, uwieść mnie zdołał.
Tulił jak cenny skarb, w swoich ramionach.
Dałam Mu wolę istnienia,
Dałam Mu siłę tworzenia.

Ref.:
Więc teraz serca mam dwa - smutki dwa.
I miłość po kres i radość do łez.
Wieczory długie i złe - krótkie dnie.
Więc całuj mnie częściej - bo nie wiem jak będzie!

Gdy odejdziesz..

(c) 1985 wyk.: Beata Kozidrak

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.