Chcecie bajki? Oto bajka!
Grasowała kiedyś szajka.
Gang nikczemny i pazerny,
Choć złożony z osób miernych.
Za górami, za lasami,
Siedział szef z rozbójnikami.
A chodziło tylko o to,
Żeby ukraść całe złoto.
Zapytacie, czyje złoto?
Po co złoto sukinkotom?
Nasze złoto. Twoje, moje...
Chcą zagarnąć z szajki gnoje.
Jak nazywa się szef szajki?
Główna postać naszej bajki?
Donald - takie jego imię,
Rządzi twardo w tej krainie.
Każe nam podatki płacić,
Żeby szybko się wzbogacić.
Chociaż twierdzi, że to złoto,
jest potrzebne tylko po to,
żeby smoka złego zgładzić
I krainę naszą zbawić.
Bo w krainie oprócz szajki,
Jest też smok... z sąsiedniej bajki.
Smok, kryzysem w mediach zwany,
Co przyleciał od Obamy,
Ciągle zwiększa bezrobocie,
I mądremu, i idiocie...
Każe dziś zaciskać pasa,
Bo liczy się tylko kasa!
- Ja pokonam tego smoka!
- mówi Donald, ta miernot.
- Dajcie złoto skurczysyny,
To wypędzę go z krainy!
A więc dają: policjanci,
I strażacy, ministranci...
Daje pan i daje pani
Byle tylko smoka zranić.
Ale co to? Co się stało?
Kryzysowi ciągle mało!
Im więcej smokowi płacimy,
Tym więcej ta bestia ma siły!
Może więc znaleźć rycerza,
Co w końcu zabije zwierza?
- Ja smoka zbiję okrutnie,
A potem głowę mu utnę!
To woła głos znad podłogi.
To Jarek! - krasnolud srogi.
Dajcie mi tylko władzę
A w dupę mu... miecz mój wsadzę.
Musicie też wiedzieć, drodzy widzowie,
Że Jarek i Donald to starzy wrogowie.
Tyle złej krwi między nimi płynie,
Że nie ma spokoju w bajkowej krainie.
- Zabiłeś mi brata! - woła Jarek srogo!
- A ty jesteś brzydki i masz problem z głową!
I tak to leci, te kłótnie, te krzyki,
Ciągłe kuksańce i ciągłe przytyki
Tłuką się po łbach dwa rycerzyki...
A smok...? Wydaje wciąż groźne ryki
W końcu naród chce zmian w bajce.
Teraz Jarek rządzi w szajce!
Zaraz wszystko się naprawi,
Zaraz wszystkich Jarek zbawi
Wszyscy znów będą bogaci,
Każdy kupi pięć par gaci
Skarpetki i klapki Kubota...
Ucieszyła się hołota!
Ale jak to? Smok wciąż rośnie,
Jarek patrzy tak radośnie.
I nie stara się powstrzymać,
Tego smoka, skurczysyna.
Przecież miało być tak pięknie,
A Jarkowi...? Faja mięknie!
On obiecał smoka zgładzić,
A interes z nim prowadzi?!
Teraz Jarek złoto zbiera,
W każdym z nas znalazł frajera.
To był wszystko blef, oszustwo,
By zapełnić kasę pustą.
Smok to oswojone zwierzę.
Ten kto więcej głosów zbierze,
Będzie straszył nim krainę.
A Polacy...? Już w Londynie.
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
