---

Szedłem sam C a

W słońcu i w deszczu

Przez nagie brzuchy pól

Przez dojrzałe sady

Wzdłuż różnych rzek

Drogami, nad którymi kurz trzepotał

Jak rozbujany sztandar



A czasem cichym

Jak letnia noc

Nie mając przyjaciół ni dziewczyny

Tylko las i gitara

Były mi najbliższe

Przywiązałem się do nich

Jak umarły do ziemi



Szedłem sam

Bo nie lubiłem

Rozkrzyczanych ulic

Bo nie lubiłem

Siedzieć za stołami gwarnych okien

I gadać nie wiadomo o czym

Uwierało mnie to jak ciasny but



W samotności

Dużo jest czasu na myślenie

I rozmowę z sobą samym

Zaczynałem te rozmowy

Gdziekolwiek nad szklanką poezji

Były trudne, ale zawsze coś wyjaśniały mi

Dzięki nim zrozumiałem wiele rzeczy



Szedłem sam...



Wiem że życie

Jest jak śnieżna zamieć z drzewem słońca w środku

Jaka winna być przyjaźń, miłość i poezja

Siedzę nad jeziorem

Patrząc na okręt wieczoru

Z barwnym, jak wesele Boryny, żaglem zachodu słońca

Nadal jestem sam...

Jestem sam w słońcu i w deszczu

Jestem sam w słońcu i w deszczu

A w sercu mam...

A w sercu mam liść na pół zielony

Na pół zielony, na pół żółty



Szedłem sam...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.