Tak kdy už prekonaš ten trapnej ostych, pohled co te drazdi, fantazii burcuje
Pouha predstava, co vše se ti ted' nabizi, noc ziskava na lesku a je jen tva
Jeji telo je jak z hedvabi a ty si s nim mužeš do omrzeni hrat
Ach, jak inspirujici je laska, když čepel do masa se bori

Jen nepospichej, rež opatrne, at nezničiš hned jeji vabny tvary
Jen si dej tu praci a zkoušej, bolesti co nejsilnejši pokroutit ji tvar

Ach, jak vydešene knuči, když ve vlasech ji laskaš
Tak už nech rozeznit skvostny retezu zpev
Co za zvlaštni zvuk, to snad ji už kosti praskaj
Na co čekaš jen ochutnej tu temne rudou krev

Vyjimečnost je odsouzena k osamoceni
Mistrovska prace, kterou nikdo neoceni

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.