Neerkijkend op het lichaam van een stervende… Ogen half geopend, vochtig, smekend Handen langzaam rijzend, wijzend een oude man wachtend op verlossing…
« Zoon, vergeef me mijn verleden, mijn hart verlangt verzoening, vergeving voor mijn zonden… »
« Oude man, spaar je adem, je woorden zijn laat, rijkelijk laat jou hart laat het mijne koud Geen vergeving, geen verzoening Geen medelijden, enkel lijden ! Ik kwam om je te zien gaan…
Sterf ! Noem me kwaadaardig Noem me haatdragend Ik neem enkel vrede met jou dood Sterf ! »
Verzoenende ogen verstarren De blik van de bijna-dode verkilt Gorgellende, rochellende keelklanken Verspreiden lang vergeten venijn
« Gij, ondankbaar schepsel Ge zoekt voldoening in mijn dood Ha, zelfs dat gun ik je niet… Geen leed- of lijkvermaak Als mijn laatste adem niet meer is Zal ook jij niet meer zijn Sterf ! »
Een bliksemsnelle opflakkering De vitaliteit van haatzieke afkeer Een afschuwelijke doodskreet En de zoon zag het licht nimmer weer…
« Sterf ! Noem me kwaadaardig Noem me haatdragend Ik neem enkel vrede met onze dood Sterf ! »
En het oude lichaam schokte voor het laatst De laatste adem, triomf van het kwaad…Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
