Tego dnia pod Wawelem panował ruch: Chyłkiem przemknął kanonik-kronikarz, Słońce cień przegoniło za róg, Uliczny grajek grał romans na skrzypcach.
Omnibus przejechał Drogą Królewską, Poeta-malarz zapraszał do siebie, Turysta pytał o drogę straż miejską, Wir powietrza spadł z chmury na niebie.
Lecz mnie nic nie zaskoczyło, Nie zachwyciło tak bardzo, jak Ty. Na Kanoniczej w mieście królów Zamęt mych uczuć przy Tobie znikł.
W labiryncie wiekowych kamieniczek, Krok następny był dla mnie niewiadomą, Gdzie znaczenie może mieć nawet kamyczek, Gdzie przestałaś być nieznajomą.
Lecz mnie nic nie zaskoczyło, Nie zachwyciło tak bardzo, jak Ty. Na Kanoniczej w mieście królów Zamęt mych uczuć przy Tobie znikł.
Na plantach poplątanych alejkami Poruszenie poczuliśmy pierwszy raz. Przyjścia wiosny byliśmy świadkami, A ta niemym świadkiem przemiany w nas.
Zachwycony turysta kupił szkic omnibusu, Zrobił zdjęcie grajkowi i uchwycił malarza, Który w cieniu kopiuje portret panny Gallerani, A w tle nas – anonimowych przechodniów.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
