[Monika Borzym:] Może się wtedy miało mało Nie pozłacało się złota złotem Ale jak wtedy się kochało To się kochało też potem Wyprawy aż na antypody [Artur Andrus:] Szklarskie Poręby i Gdański Wrzeszcze I zupy nic najsłodsza słodycz I wiara w ludzi i jeszcze
[Monika Borzym i Artur Andrus:] Złości, radości, szczęścia i biedy Znaki na ziemi, ślady na niebie Trzeba mieć w życiu swoje wtedy
Do oglądania się za siebie
[Artur Andrus:] Widziało się pół świata z dachu Zimy zimniejsze, lata gorętsze A jak się chciało dziki zachód Siadało się na półpiętrze [Monika Borzym:] Miało się w domu flakon z różą I co innego się wtedy śniło Mieszkania były mniejsze dużo [Artur Andrus:] Ale się wszystko mieściło
[Monika Borzym i Artur Andrus:] Złości, radości, szczęścia i biedy Znaki na ziemi, ślady na niebie Trzeba mieć w życiu swoje wtedy Do oglądania się za siebie
[Monika Borzym:] Może się wtedy miało mało [Artur Andrus:] Ale się trochę wzruszeń uzbiera [Monika Borzym:] A to co się zapamiętało [Monika Borzym i Artur Andrus:] Daje nadzieję na teraz [Monika Borzym:] Bo tak jak wtedy można w lecie Patrzeć jak spieszą się motyle [Artur Andrus:] Teraz to takie wtedy przecież Tyle że jeszcze za chwilę
[Monika Borzym i Artur Andrus:] Złości, radości, szczęścia i biedy Znaki na ziemi, ślady na niebie Trzeba mieć w życiu swoje wtedy Do oglądania się za siebie
Złości, radości, szczęścia i biedy Coś do stracenia, coś do zdobycia Trzeba mieć w życiu swoje wtedy Bez tego wtedy nie ma życiaTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
