---

Dremuchyeyu slavoi
Zastyli veka, izumlennye zhazhdoi krovavoi.
Gorit nebosklon!
V nem merknut tonkie niti vremen.
Zabytaya gordost' potomkov
Ne znaet otvet.
I mechetsya v ognennom strahe
Krovavaya sushchnost' prozhityh let!

Otkroi glaza!
Vzglyani nazad v veka Svarozh'i!
Otkroi vrata
Vdohni v plot' Yavi duh Stribozhii!
Ih mrachnyi vzglyad kosnulsya
Dobrodetelyei svobody.
Chto vyshli iz glubin,
Uzrevshi silu roda.

Dom moi drozh'yu ob'yatyi
Glas pravi vnov' vozdaet.
Svet moi proshlym iz'yatyi,
Runami krady pesn' vospoet:
Vo slavu!

Vnov' gonimyi sim vragom,
Pokidaya otchii dom.
Po Svarozh'emu puti,
On vernetsya rod spasti.

Mech stal'noi vspomnit byloe,
V omute bytiya
Zemlyu-Mat' krov'yu omoet
Duhom vekov manya.

Krest polozhil na gran' pravoi very
Svetlyi Vladimir-knyaz'.
Brat'ev svoih krov' prolivaya,
Lyudu v glaza smyeyas'.

Vernis' vo slavu
Rodnoi zemli!
Lyudskuyu lozh'
Naveki podavi!
Potomkam pravdy
Vnedri otvet.
Byluyu slavu
Zabytyh let.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.