przez osiem minut gubisz drogę by znaleźć ją daleko stąd proszę ogrzej mnie jak dawniej przywróć płomienne myśli pozwól cieszyć się drobnostkami
zapomnieć o nieuchronnym końcu dodaj mi sił by być odpornym zabierz z mózgu przykre obrazy ciało wypełnij endorfinami
może kiedyś nasze drogi przetną się gdy będziemy płynąć kolejny raz przez zapomniane zakamarki wszechświata
jak zbłąkane dusze przeklętych jak człowiek ćma za kurtyną powiek nieskończoność z boską ułomnością
kiedy znów zaświecisz największe oszustwo będzie prawdą i nie uśmiechnę się choć tak bardzo chciałem w ciebie wierzyćTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
