---

Sadźmy, przyjacielu róże!
Długo jeszcze, długo światu
Szumieć będą śnieżne burze,
Sadźmy je przyszłemu latu!


My odbici snów rodzinnych,
Może już nie ujrzymy kwiatu,
A więc sadzimy je dla innych,
Szczęśliwemu sadźmy światu!


Jakże los nasz piękny, wzniosły!
Gdzie idziemy - same głogi;
gdzieśmy przeszli - róże wzrosły;
Więc nie schodźmy z naszej drogi!


Idźmy, szczepmy! Gdy to znuży,
Świat wiecznego wypocznienia
Da na milszy kwiat od róży
Łzy wdzięczności i wspomnienia

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.