---

Nie zapomnij Kochanie
zapalić jedną z lamp,
By znużony wędrowiec
Nie poczuł się sam.
Ptaki zasnuły niebo połyskliwą mgłą,
żegnając zimę,
odfruwają stąd.
Czy nie najważniejsze jest,
by lampy płomienny blask,
przynosił nadzieje tym, którym światła brak?
Świeć się świeć najczulej rozświetlaj każdy mrok,
przywróć nadzieje
tym, którzy odejdą stąd.
Nie zapomnij kochanie
zapalić jedną z lamp,
by znużony wędrowiec
nie poczuł się sam.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.